14 nov 2010

Winter

Wit. En misschien een beetje rood, de typische dieprode kleur van de Zweedse huizen, maar vooral wit, zo'n 15 centimeter intussen. Sneeuwruimers reden de afgelopen dagen af en aan om wegen en fietspaden vrij te houden, langs alle wegen liggen kleine muurtjes sneeuw in een perfecte straciatella van wit en vuilbruin. Strooien is in Zweden geen optie, want dan zouden ze gedurende een half jaar elke dag tonnen zout op de weg moeten kappen. De meeste wegen zijn daardoor nog steeds bedekt met enkele centimeters sneeuw, die door de permanente vriestemperaturen echter poederdroog en dus helemaal niet glad is. Een blik op de weersvoorspelling levert koude rillingen op: de maxima (!) schommelen de volgende dagen tussen -2 en -11°C. Ik denk niet dat de sneeuw dit jaar nog gaat smelten.

Het verschil tussen maxima en minima wordt met de dag meer verwaarloosbaar, omdat de dagen zo kort zijn. Rond drie uur in de namiddag kan je stellen dat het zo stilaan donker is. Het levert mij soms het gevoel op van een dubbele dag: eentje voor, en eentje na zonsondergang. Het komt er misschien op aan om ervoor te zorgen dat je in de namiddag druk bezig bent en probeert niet overvallen te worden door het lome avondgevoel.

Mijn eerste stageweek zit erop! Ik heb deze week 19 lessen gevolgd, voor kinderen van 7 tot 15 jaar. Met de meeste spreek ik Zweeds, en dat lukt eigenlijk vrij goed. Het moeilijkst zijn de allerjongsten, zij spreken echt geen Engels, en met mijn hakkelend Zweeds is het soms lastig om met hen te communiceren. Da's dus de uitdaging voor volgende week, om ook die lessen met een goed gevoel te verlaten. Voor de rest is de school de perfecte plaats om mijn Zweeds te oefenen, kinderen maken er helemaal niets uit dat je fouten maakt, en ze zijn goed te verstaan omdat ze al die moeilijke woorden die ik niet ken, zelf ook nog niet kennen.

Ik moet zeggen: het is wel erg vermoeiend, dat had ik toch wat onderschat. Ik moet regelmatig om zes uur of half zeven opstaan en ben dan in de school van acht tot twee, soms tot vier uur. Zeker op maandag en woensdag, wanneer ik achteraf nog taalcursus heb, zijn het echt wel lange dagen. Wat het lesgeven betreft: naast de enkele lessen effectieve stage die ik zelf moet geven, kennen ze hier niet zoiets als observatiestage. De twee stagiairs zijn een beetje assistenten van de leerkracht, dus we zijn zelf ook de hele tijd met de leerlingen in de weer. Als je het mij vraagt véél leerrijker dan op een stoel achteraan in de klas zitten en braafjes nota's nemen. Ik heb trouwens de leukste en tofste activiteit in de hele wereld ontdekt: observatieverslagen schrijven! Interessant, leerrijk, boeiend, plezant, leerrijk, intens, leerrijk én interessant ... Het heeft het allemaal. Ik wil echt meer observatieverslagen schrijven. Lang leve observatieverslagen! Observatieverslagen rules! Hoera! Observatieverslagen olé olé! Observa...

Ik HAATobservatieverslagen.

En terwijl ik mij naarstig aan mijn derde verslag wijd, begint het weer lichtjes te sneeuwen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten