Epiloog

Zo, dat was het dan. De afgelopen dagen werd ik regelmatig gevraagd of ik het niet jammer vond om te vertrekken, en alles en iedereen hier achter te laten. Dat dat nog wel meeviel, antwoordde ik dan, maar sinds gisterenavond knaagt het toch een beetje. En nu ik hier in de luchthaven zit, en voor de laatste keer buiten kan kijken naar die open, besneeuwde omgeving, tja...

De laatste dagen zijn nog erg fijn geweest. We moesten nog enkele keren op school zijn, en 's avonds was er altijd wel ergens een feestje of wat anders te doen. Grootste troost bij het vertrek is dat bijna iedereen vertrekt. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, zoals dat dan heet. Veel mensen zie je nooit meer terug, dat staat wel vast, maar eigenlijk geldt in deze tijd meer dan ooit: "afscheid nemen bestaat niet". Er zijn altijd vliegtuigen en er is Facebook om toch een beetje contact te houden. Waarom elkaar niet in de zomer nog eens opzoeken?

Op het einde wil je ergens een soort samenvatting of eindverslag maken, maar de waarheid is dat ik op dit moment het geheel erg moeilijk onder ogen kan zien. Er is zoveel gebeurd! In mij ontwaakt een soort angst voor de vraag "Hoe was't?", want wat moet je daar na vijf maanden nu eigenlijk op zeggen? Sorry als ik eerst met "Goed."  antwoord, ik denk dat alles nog wat op zijn plaats moet vallen. Blijf zeker doorvragen, want ik heb eigenlijk best wel wat te vertellen, en ik sta te popelen om dat face tot face met jullie te doen.

Ik denk dat deze blog uiteindelijk een vrij getrouw verslag van mijn reis is geworden. Ik heb de belangrijkste dingen rondom mij verteld, en er af en toe bij gezet hoe het met mij ging, en hoe ik de dingen zag. Het is voor mij heel fijn geweest te weten dat deze kleine berichtjes zo gretig gelezen werden, en ik heb ze steeds met veel plezier geschreven. Ik hoop dat jullie ze met evenveel plezier gelezen hebben.

Goeie boeken hebben altijd van die eindes die in je hele lichaam doordringen en je ook na het dichtslaan in hun ban houden. Maar ik denk niet dat het verhaal hier eindigt. We schrijven samen verder :).

Thomas
Umea City Airport, 8.47u