24 sep 2010

Een zweem van Zweedheid

Al anderhalve maand!

Deze week is de "Nieuw & Onbekend"-barometer voor het eerst in lange tijd een stukje naar beneden getuimeld. Ik wou het eerst routine noemen, maar dat klinkt nogal negatief, dus ik ga gaan voor "vertrouwd". Zweden en Umeå zijn een tweede thuis geworden, ik schreef het al in mijn vorige bericht. De nooit ophoudende stroom aan nieuwe mensen heeft plaatsgemaakt voor een stabielere groep van kenissen en vrienden. Het onophoudelijk ontdekken van nieuwe plaatsen en dingen heeft baan geruimd voor het dingen-voor-een-tweede, of vijfde, of zoveelste-keer-doen. Ook de regen heeft zijn plaats willen afstaan aan de zon, maar die bleek niet zo geïnteresseerd en zodoende is het hier weer ferm aan het gieten.

En afgelopen week kreeg ik twee keer bezoek uit Stockholm! Twee Fransen van de taalcursus in Härnösand, Hélène en Lionel, zijn allebei twee dagen langsgeweest, met als gevolg 2 x 2 = 4 plezante dagen vol amusement, Franse filmpjes kijken op YouTube en herinneringen ophalen aan afgelopen zomer.

Enkele dagen geleden hebben we een beetje muziekles mogen geven in de plaatselijke muziekschool. Het was heel vreemd om iemand die al jaren basgitaar speelt nog iets te moeten bijleren, vermits mijn persoonlijke ervaring met dat instrument ongeveer 30 minuten groot is. Achteraf vroeg ik me af: wat is nu eigenlijk een goede muzikant? Naar de normen hier ben ik waarschijnlijk geen al te schitterende muzikant: ik speel amper drums, drie weken gitaar, weet nog nét hoe ik een basgitaar moet vasthouden en kan me gelukkig nog een beetje redden op piano. Omgekeerd hebben de meeste studenten hier niet de kennis of vaardigheden die het Lemmens eist om zelfs maar door het ingangsexamen te geraken. Wie is juist en wat is fout, waar word je muzikant en wanneer ben je het? Ik leer hier dus vanalles bij dat ik in België waarschijnlijk nooit was tegengekomen. Over muziek, maar ook over muzieklessen en muziekles geven.

Trouwens, terwijl ik hier bezig ben over vertrouwdheid en gewenning, is de Laatste Pedagoog net aan haar Erasmus begonnen: checkt allen out de avonturen van Sien in Salzburg, live op http://www.sieninsalzburg.blogspot.com!

Vanavond feestje met de klas, nu eerst eten.

Groeten uit Umeå!

Thomas

16 sep 2010

Jämtland Triangle

Umeå, nog 163 kilometer. Ik zit nu bijna vier uur in de bus, en heb nog een dikke twee uur te gaan. Het landschap is prachtig: uitgestrekte bossen waarin zomers groen en de eerste herfsttinten elkaar afwisselen. In de lucht knuffelen wolken van allerlei kleuren en snelheden elkaar voortdurend.

Zaterdagmorgen zijn we vertrokken in het fjällstation van Storulvån voor een driedaagse trektocht in de Zweedse bergen, vlakbij de Noorse grens. We? De uitstap was een soort reünie slash verjaardagsfeestje voor mij (6 september), Sinai (10 september) en Nina (14 september), samen met Tim en Malte, twee andere taalcursussers. De groep was aangevuld met Nathalie, vriendin van Malte, en de vriend van Sinai, Vincent. We wandelden meestal tussen de 700 en 1100 meter, en dat is op deze breedtegraad... boven de boomgrens. Beschutting tegen regen en wind - de eerste dag overvloedig aanwezig - hadden we dan ook nauwelijks.

Maar hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze ontbeten hebben tussen de rendieren en de gletsjers? Het landschap was de hele tijd gewoonweg adembenemend. Ik heb een massa foto's genomen, die spreken eigenlijk voor zich.

De kilometers vorderen traag over deze Zweedse autosnelweg. De Zweedse autosnelwegen zijn een beetje anders dan de Belgische, bedenk ik mij. Bij ons gaan autosnelwegen niet door de dorpskom. Er staan geen snelheidsbeperkingen tot 30 kilometer per uur, vergezeld van het bord "opgepast, spelende kinderen". Er zijn meer dan twee rijstroken, en op een brug is er wel plaats voor auto's om elkaar te kruisen...

En daarnet had ik een gek idee. "Waarom," dacht ik, "staan er paaltjes langs de Belgische wegen om bij zware sneeuwval de rand aan te duiden?" Tot ik besefte dat ik in Zweden was. In Zweden, in de bus op weg naar huis. Naar Umeå.

Intussen zitten de andere Lemmelingen ook niet stil! Laura is naar Udine vertrokken, en Pieter zit in San Sebastian. Neem zeker een kijkje op hun blogs!

Foto's Pieter: http://picasaweb.google.com/pieterakkermans/SanSebastianDonostia#slideshow/5514146342249142978

Laura in Udine: http://laurainudine.blogspot.com/

Foto's Jämtland Triangle: http://www.facebook.com/album.php?aid=2084848&id=1095260922&l=b255a0172e

5 sep 2010

Musik II

Op papier ben ik naar Zweden gekomen om te studeren. In werkelijkheid is het zoveel meer, maar studeren is hier normaal gezien wel de activiteit waar ik het meest mee bezig zal zijn - naast slapen, hoewel dat er niet altijd zoveel van komt. En de eerste schoolweek is heel goed meegevallen. Maandagmorgen wisten we nog niks: niet waar de ingang was, noch wanneer we op school moesten zijn, noch welke vakken we zouden hebben. Op goed geluk gingen we rond negen uur eens een kijkje nemen, en waren net op tijd om te laat te komen in de eerste les van Tommy. Daar kregen we ook ons rooster, en dat ziet er ongeveer zo uit:

- Ensemblespel en groepslessen op piano, drums, gitaar en zang
- Muziektheorie en gehoorvorming. Na Clement is dit voor ons vrij basic, dus gaan we proberen iets anders in de plaats te mogen doen. Ook koorleiding is niet zo heel moeilijk, maar dat is nog wel vrij plezant.
- Pedagogische/didactische oefeningen en literatuurbesprekingen
- Lessen Cubase vanaf oktober.
- In de week van de allerheiligenvakantie hebben we dan examens en concert, en daarna volgt een stagegedeelte. Daar weten we nog niks over, maar in principe mogen wij hier dus gewoon gaan les geven!

Daar komt dan binnen 2 weken ook nog een taalcursus bovenop, die erg welkom is want onze lessen zijn in principe in het Zweeds. Maar iedereen is héél erg behulpzaam: delen van de les worden in het Engels gegeven, de studenten praten Engels tegen ons en we krijgen een aparte literatuurlijst met Engelse boeken. Onze klas is een hechte vriendengroep, die ook buiten de lessen bijeenkomt voor feestjes enzo, en wij worden ook mee uitgenodigd! Ik denk dat we dus met ons gat in de boter zijn gevallen.

Maar...

Ooh, you live in Fysikgränd? That's really the party street, isn't it? Did they already tell you about the fest? You know, the big fest? No? Well, every year in May there is a big fest. And then people throw furniture and other stuff out the window, demolish bikes and burn cars and so. Well yes, it started with one corridor and it grew a bit out of hand. Will you stay until May? No? Oh, so you're gonna miss it! Well, that's a pity!

Groeten uit Umeå!